HOME

Malieveld

Ik ging zaterdagmiddag demonsteren op het Malieveld tegen de oorlog. Allemaal heel nobel en zeer betrokken, maar het voelde, al zittend in de trein naar Den Haag, alleen maar heel erg vaag. Waarom precies onderneem ik dit? Het protest is zinloos, de reis lang. Konden mijn reiskosten niet beter gewoon naar giro555?

Ik heb ook niks geel/blauws mee of aan, laat staan een stuk geschilderd karton. Daar baal ik van want straks op het Malieveld lijk ik een toevallige passant en geen échte demonstrant met een intrinsieke motivatie (woede of pijn ofzo). Blijkbaar wil ik dat dus wel zijn. Maar waarom?

Op het station scoor ik nog een broodje oude kaas, maar dat was nog niet voor de helft op toen ik al bij de het Malieveld was. Kan je een broodje kaas eten tijdens een demonstratie? Het voelde niet goed, maar ik had wel echt honger, dus duwde ik het achter de dixies snel naar binnen.

Om mij heen verzamelde zich zoveel verschillende soorten mensen dat carnaval erbij verbleekt. Hippies behangen met vredestekens. Een poster van Poetin met Hitlersnor. Anderen hadden hun gezicht geel/blauw geschminkt alsof ze naar een sportwedstrijd gingen. Achter mij zwaaide iemand met een communistische vlag.

Eén sterke leus om samen te scanderen kwam dan ook totaal niet van de grond. “Stop de oorlog” werd overstemd door “Wij willen vrede” en een groepje bleef maar roepen “Gaskraan dicht”.

Ik ging al weg zonder precies te weten wat en waarom, het werd mij daar ter plekke niet duidelijker.

Toen kwamen de sprekers het podium op. De Russische oppositie: “blijf positief”. Een verdrietige vluchteling uit Charkov “het leed is onbeschrijfelijk”. Politici: “Russisch geld gaat via onze Zuidas”. De anti- kernwapengroep “Waarom staan we hier godverdomme alweer?”. Een dominee zaaide verwarring met “heb u vijanden lief”.  Het werd afgesloten door een vrouw die haar eigen Oekraïense volkslied zong.

Iedereen luisterde in stilte. De zon was warm. Mensen hielden handen vast. Onbekende gaven elkaar een zakdoek en ik voelde waarom ik hier naar toe moest: ik ben bang en zocht troost.

En dat is verwarrend. Ik wilde graag iets brengen en geven, maar kwam vooral wat halen.